Okres edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej (3 – 10 lat) określa się mianem – sztuki dziecka, ponieważ w tym czasie wytwory plastyczne nie są odzwierciedleniem i odbiciem świata zewnętrznego, ale wewnętrznego modelu poznawczego. Dziecko w wieku przedszkolnym wykazuje naturalną ciekawość poznawczą. Żywo interesuje się tym, co go otacza, powoli, systematycznie poznaje rzeczywistość i podejmuje nowe doświadczenia. W przedszkolu ma ku temu wiele okazji podczas zabaw i zajęć samorzutnych i tych organizowanych przez nauczyciela.
    Aktywność plastyczna w przedszkolu jest skorelowana z innymi działaniami poznawczymi i twórczymi. Dzięki temu nauczyciel ma możliwość obserwowania  i poznawania osobowości dziecka i stymulowanie jego rozwojem.
    Twórczość plastyczna dziecka w wieku przedszkolnym rozwija się w ścisłym powiązaniu z rozwojem spostrzeżeń, wyobraźni, pojęć i zainteresowań. Pozwala dziecku na wyrażanie przez niego samego uczuć, radości, nurtujących je niepokojów. Usuwa zahamowania i poczucie niepewności, uczy wiary we własne siły i we własne możliwości twórcze. Dziecko często lepiej potrafi wyrazić swoje myśli, uczucia                  i przeżycia wewnętrzne za pomocą harmonii barw, znaku graficznego niż słowem. Rysując, nadaje konkretną formę plastyczną swoim emocjom i przeżyciom,  a jednocześnie pogłębia własne doświadczenia. W trakcie rysowania utożsamia siebie z własnym wytworem rysunkowym. Dlatego często rysunki dzieci stają się środkiem łączności między nim, a jego otoczeniem.
    Podstawą skutecznego funkcjonowania jest postawa twórcza. Dzieci są kreatywne  z natury, dlatego tę zdolność należy w nich pogłębiać i rozwijać. Jak pokazuje praktyka, kształcenie i rozwijanie umiejętności artystycznych stanowi podstawę rozwoju twórczości dziecięcej. Rozbudzanie zainteresowania sztuką, plastyką, odkrywanie w sobie naturalnych predyspozycji i uzdolnień skłania dziecko do samodzielnej twórczości i działania.