„Postawy rodziców wobec dzieci”  -   jak zwiększyć samoocenę dziecka.

            Rodzi się  dziecko , mały człowiek zupełnie bezradny. To Wy  rodzice podejmujecie odpowiedzialność za jego fizyczne i psychiczne zdrowie. To Wy wychowujecie go na człowieka zdolnego do życia w społeczeństwie.

             Gdy pierwszy raz nasze dziecko przekroczy próg przedszkola chcemy aby mu się wiodło. Powszechnie uważa się że powodzenie w nauce  zależy od zdolności czyli od spostrzegawczości , pojętności i zręczności. Jest to ważne na równi z warunkami wychowania w rodzinie a szczególnie od naszej rodzicielskiej akceptacji. Dzieci przyjmują i uzewnętrzniają taki wizerunek siebie jaki przekazują mu rodzice. Rodzice którzy akceptują swoje dziecko, traktują je jako osobę ważną, interesującą, liczą się z jego potrzebami, opiniami. Znają jego zainteresowania, imiona jego przyjaciół okazują mu wiele miłości. Dają poczucie  znaczenia i ważności .Ich dziecko żyje w zgodzie z samym , pozytywnie postrzega siebie , nie przeraża go perspektywa porażki. Dzieci są skłonne do podejmowania ryzykownych prób i wyznań, nawiązują współpracę. Odpowiednio reagują na krytykę lub niepowodzenie.

            Często dzieci nie są pewne czego się od nich oczekuje, kiedy mogą liczyć na nagrodę a kiedy na karę. Wysoka samoocena dziecka powstała dzięki mądrym rodzicom to nie to samo  co próżność i wywyższanie. Jest to realistyczny obraz dziecka, które ma znaczenie dla innych, że może wykorzystywać swoje możliwości a szczególnie  rodzice i inni ludzie nie będą patrzeć krytycznie na każdy i jego plan, każdy ruch aby go zniszczyć przy najmniejszy błędzie. Pamiętajmy że nasze błędy wychowawcze mogą stworzyć dziecku piekło i pozbawić je wszelkiej ambicji i doprowadzić do życiowej klęski.

Rodzice mogą zrobić wiele aby zwiększyć samoocenę dziecka

1.Wspomagaj dziecko miłością dobrym słowem , nie naginaj Go i nie krytykuj – Ono i tak pójdzie własną drogą.

2.Nie lekceważ problemów dziecka u ich podstaw tkwi silne poczucie winy za całe zło w rodzinie - Szukaj pomocy u specjalistów.

3.Uważnie słuchaj spostrzeżeń i odczuć dziecka – Jeśli się z nim nie zgadzasz to uszanuj jego zdanie.

4.Jeśli zranisz dziecko ostrym słowem ,zdenerwowaniem – Miej odwagę przyznać się przed nim i przed samym sobą.

5.Traktuj swoje dziecko jako indywidualność o swoistych zdolnościach , możliwościach i potrzebach.

                                                                                                                                 Opracowały:

                                                                                                                 mgr Dorota Niemirska

                                                                                                                 mgr Sylwia Peryt