,,Agresja - jak eliminować agresywne zachowania u dzieci”.

Agresja u dzieci to niepokojąca oznaka. Mimo to niektórym rodzicom odpowiada agresywna postawa dziecka. Ich zdaniem dziecko powinno umieć walczyć o swoje, gdyż tylko silniejsi mogą poradzić sobie w życiu. Inną postawą dorosłych jest strach przed jakimkolwiek atakiem złości u malucha. Wychowanie dziecka polega na znalezieniu złotego środka. Dlatego zamiast narzucać dziecku postawę kata lub ofiary, należy znaleźć inne rozwiązanie.

Czym jest złość u dziecka?                                                                                    Złość u dzieci to normalny objaw niezadowolenia. Czasami jednak atak złości przeradza się w agresję.

Złość u dziecka czteroletniego może objawiać się biciem, rzucaniem przedmiotami. Sześciolatek może nas zaskoczyć wulgarnym słowem i swoją ordynarnością. Maluch jest po prostu niedojrzały i nie umie wyrażać swojego niezadowolenia inaczej, niż złością. Stres u dzieci powoduje frustrację, dlatego maluch się złości.

Jakie zachowania powinny zaniepokoić rodziców ?

Agresja u dzieci to nieodparta chęć niszczenia, która przejawia się słownymi przekleństwami, wrzaskami, kłótniami oraz rzucaniem gróźb.  Przejawem agresji jest obmawianie przez dziecko innych osób, przezywanie, plotkowanie na ich temat. Rodzice powinni podjąć stanowcze kroki, gdy ich pociecha zaczyna się buntować, sprzeciwia się poleceniom i kategorycznie uniemożliwia współpracę.

Przyczyny agresji u dziecka

Dzieci rodzą się jako czysta, niezapisana karta, którą kształtuje życie. Agresja nie jest cechą wrodzoną. Przyczyn agresji u swojej pociechy  powinniśmy poszukać w swoim zachowaniu.

Oziębłość rodzinna

Przytulanie, mówienie o swoich uczuciach, przyjazna atmosfera panująca w domu to podstawowe elementy warunkujące prawidłowy rozwój dziecka. Kiedy jednak brakuje ciepła rodzinnego, a kontakt z dzieckiem jest oziębły, maluch czuje się niekochany i traci poczucie bezpieczeństwa. Smutek i żal przemieniają się w stres, a ten z kolei w atak złości i furii.

Nieprawidłowe wzorce rozwiązywania konfliktów

Rodzice są wzorem dla swojego dziecka. Jeżeli spory są rozwiązywane przez nich za pomocą krzyków, kłótni, obrażania się na siebie, nie należy się dziwić, że dziecko, które uczy się przez naśladowanie, zacznie postępować tak samo. Warto też zwrócić uwagę na zachowanie starszego rodzeństwa. Jeżeli starsze dzieci co chwila się biją     i kłócą, maluch nie ma najlepszych wzorców.

Nowe sytuacje

Kiedy dziecko idzie pierwszy raz do przedszkola, wszyscy dają mu złote rady, typu: „bądź dzielny, dasz radę”. Tymczasem sytuacja może przerosnąć dziecko, które może sobie nie poradzić i swoją bezradność wyrazi właśnie agresywnym zachowaniem. Inne stresujące dla malucha sytuacje to np. rozwód rodziców, a także pojawienie się małego dziecka w domu- rodzeńswa.

Niskie poczucie własnej wartości

Niektórzy dorośli oczekują, że ich dzieci będą prymusami we wszystkich dziedzinach. Tymczasem zbyt wygórowane wymagania przynoszą jedynie szkodę. Maluch nie jest w stanie im sprostać i żyje z poczuciem klęski.

Pomoc dlaagesywnego dziecka

Kiedy już ustalimy przyczynę przemocy u dziecka, zastanówmy się nad tym, w jaki sposób to rozwiązać. Dziecko agresywne wymaga opieki i pomocy. Podstawowa zasada brzmi: na agresję nie można odpowiadać agresją. Dorośli powinni przyjrzeć się swoim sposobom rozwiązywania konfliktów. Jak wygląda u nich panowanie nad sobą, czy wybuchają złością w obecności dziecka. Rodzice, którzy są wzorem dla swoich dzieci, powinni umieć rozwiązywać konflikty na drodze pokojowej. Jeśli nie potrafią szanować osoby, z którą się kłócą, bardzo trudno będzie im nauczyć tego dziecka. Jeżeli zachowania agresywne u dziecka nie ustaną, warto skorzystać z pomocy psychologa       i zapisać się razem ze swoją pociechą na wizytę.

Wskazówki dla rodziców:

• Zachęcanie do udziału we wspólnych pracach rodziców z dziećmi

• Reagowanie w sposób spokojny na zachowania agresywne dziecka

• Systematyczna współpraca z nauczycielem

• Otwarta postawa dorosłego wobec dziecka.

​​​​​​​Ciekawe pomysły na wyładowanie agresji

• Skrzynia złości lub pudło z gazetami, które można do woli zgniatać.
• Malowanie jaskrawymi kolorami na dużych arkuszach papieru.
• „Ludzik złości” – pacynka, do której można włożyć rękę i przez nią opowiedzieć o swojej złości.
• „Kącik złości’ – gdzie można zaszaleć, np. na miękkich poduchach czy materacach.

Dekalog dla Rodziców

„Konwencja o prawach dziecka” przyjęta przez zgromadzenie Ogólne ONZ

• Nie upokarzaj dziecka, bo ono, tak jak ty, ma silne poczucie własnej godności.
• Staraj się nie stosować takich metod, których sam w dzieciństwie nie akceptowałeś.
• Pozwalaj dziecku dokonywać wyboru najczęściej jak możesz.
• Jeśli zachowałeś się wobec dziecka niewłaściwie, przeproś je i wytłumacz się. Nie bój się utraty autorytetu – dziecko i tak wie, kiedy popełniasz błędy.
• Nigdy nie mów źle o dziecku, szczególnie w obecności innych osób.
• Nie mów „zrobisz to, bo tak chcę” – jeśli musisz czegoś zabronić, zawsze to uzasadnij.
• Jeśli wydajesz polecenia dziecku, staraj się nie stać nad nim i mówić z góry swego autorytetu.
• Nie musisz być za wszelką cenę konsekwentny, nie musisz być w zgodzie z innymi dorosłymi przeciw dziecku, jeżeli wiesz, że oni nie mieli racji.
• Gdy nie wiesz, jak postąpić, pomyśl, jak ty poczułbyś się będąc dzieckiem.
• Staraj się być czasem adwokatem własnego dziecka.

Chcesz być Rodzicem doskonałym – sprezentuj dziecku cztery bezcenne prezenty:

Zaufanie

Jeśli wierzysz w możliwości swojego dziecka, pomagasz mu uwierzyć w siebie. Często powtarzaj dziecku: „Wiem, że potrafisz”, a nigdy nie zwątpi, że może być inaczej. Za wiele lat, kiedy stanie przed trudnym wyzwaniem na pewno przypomni sobie twoje słowa.

Czas

To czas poświęcony dziecku, wyraża miłość i uczucie jakie żywimy do niego. Im więcej mu czasu poświęcimy tym bardziej zaowocuje to w przyszłości. Czas poświęcony dziecku wykorzystaj na:

• słuchanie z uwagą, co chce ci powiedzieć,
• czytanie odpowiednio dobranej do jego poziomu i zainteresowań literatury,
• wspólne działania nawet, jeżeli są to czynności tak prozaiczne jak gotowanie,
• przebywanie razem dające dziecku uczucie bliskości i przynależności

Zrozumienie

Jeśli Twoje dziecko popełni błąd, wysłuchaj go cierpliwie zanim zaczniesz karać. Nikt nie jest doskonały, ani dzieci ani rodzice.

Entuzjazm

Bez względu na to, co razem robicie, sprzątacie czy idziecie grać w piłkę, rób to z werwą i ochotą.  Twój zapał        i entuzjazm udzieli się dziecku. W późniejszych latach, gdy dziecko stanie przed trudnymi zadaniami i będzie musiało zmagać się z przeciwnościami w szkole, czy w życiu osobistym, z pewnością odnajdzie w sobie wystarczająco dużo energii by wszystkiemu podołać. Entuzjazm bywa zaraźliwy. Wykorzystajmy to i spowodujmy, że dziecko pod naszym wpływem, jak akumulator zmagazynuje energię z której będzie czerpało siły przez całe życie.

Literatura:

1. Agresja w przedszkolu : poradnik dla rodziców i wychowawców / Gabriele Haug-Schnabel ; tł. Magdalena Jałowiec.

2.Jak sobie poradzić z agresją u dzieci : poradnik dla rodziców / Dieter Krowatschek ; tł. Monika Sochacka.

3.Kiedy dzieci są agresywne : jak możemy je zrozumieć i pomóc? : poradnik dla rodziców      i wychowawców / Arnd Stein ; tł. Magdalena Jałowiec.

Opracowała: mgr Dorota Niemirska